Χάρης

Όνομα ιστορικών προσώπων. 1. Αθηναίος στρατηγός από τον δήμο της Αιξωνής (περ. 400 – περ. 324 π.Χ.). Διακρίθηκε στην αποστολή του για βοήθεια από τους Αθηναίους προς τους συμμάχους τους Φλιασίους (367), οι οποίοι πιέζονταν από τους Σικυώνιους και τους Αργείους.Το 361 διαδέχτηκε στη στρατηγία τον Λεωσθένη, που ηττήθηκε από τον τύραννο των Φερών Αλέξανδρο. Όταν στάλθηκε στην Κέρκυρα για να καταστείλει μια στάση, ευνόησε τους ολιγαρχικούς, οπότε οι Κερκυραίοι αποχώρησαν από την Αθηναϊκή Συμμαχία. Όταν ανέλαβε αποστολή στο θρακικό πέλαγος κυρίευσε τη Σηστό, έπειτα δε πολιόρκησε την Αμφίπολη. Όταν όμως αναζήτησε ενισχύσεις στη Χίο, πραγματοποίησε αυθαιρεσίες εξαιτίας των οποίων θεωρείται έμμεσα υπεύθυνος για την έκρηξη του Συμμαχικού πόλεμου (357 – 355), στον οποίο έδρασε εναντίον του νησιού χωρίς αποτέλεσμα. Πέτυχε μόνο την ανάκληση από εκεί των στρατηγών Ιφικράτη, Τιμόθεου και Μενεσθέα τους οποίους κατηγόρησε ότι δεν ενέκριναν κάποια παράτολμη πολεμική του επιχείρηση και δεν πήραν μέρος σε αυτήν με τις μοίρες του στόλου τους. Μετά από αυτά βοήθησε τον αποστάτη Αρνάβαζο. Τότε μεν κέρδισε ορισμένες νίκες, αλλά αργότερα δεν κατόρθωσε να σώσει από τον Φίλιππο B’ την Όλυνθο, το Βυζάντιο (340) και την Άμφισσα (338), οπότε βέβαια αντικαταστάθηκε από τον Φωκίωνα. Ο X. ήταν επίσης ένας από τους υπαρχηγούς στη μάχη της Χαιρώνειας. Μετά από τη μάχη κατόρθωσε να διαφύγει και να μην παραδοθεί στον Μέγα Αλέξανδρο, προχώρησε δε στη Μικρά Ασία, όπου κυρίευσε το Σίγειο. Όταν όμως ο Αλέξανδρος αφού κατέλαβε την Τρωάδα, τέλεσε αγώνες στο Ίλιο, ο X. του έστειλε χρυσό στεφάνι. Μετά από ορισμένες άλλες περιπέτειες αναφέρεται ότι κατέλαβε τη Μυτιλήνη. Επειδή όμως εκδιώχτηκε από αυτήν από τους Μακεδόνες εγκαταστάθηκε τελικά στο Ταίναρο. 2. Λίνδιος χαλκουργός, που ήκμασε στις αρχές του 3ου αι. π.Χ., μαθητής του Λυσίππου, του οποίου έργο ήταν ο περίφημος Κολοσσός της Ρόδου, ένα από τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου. Ο Κολοσσός ήταν χάλκινος ανδριάντας που παρίστανε τον θεό των Ροδίων Ήλιο, ύψους 60 ή 70 πήχεων, όπως αναγραφόταν στο βάθρο του μαζί με την υπογραφή του καλλιτέχνη. Το άγαλμα κατασκευάστηκε μετά την αποτυχία της πολιορκίας της Ρόδου από τον Δημήτριο τον Πολιορκητή και χρησιμοποιήθηκε για τον σκοπό αυτό ο χαλκός από τις πολιορκητικές μηχανές που είχε εγκαταλείψει εκεί ο εχθρός. Η κατασκευή του αγάλματος διήρκεσε 12 χρόνια. Για να επιτύχει την ισορροπία τόσου βάρους, ο καλλιτέχνης είχε τοποθετήσει μέσα σεαυτό ογκόλιθους, όπως διαπιστώθηκε μετά την πτώση του, που έγινε μετά από ισχυρό σεισμό. Αλλά και τότε ακόμα θαυμαζόταν όπως γράφει με λεπτομέρειες για το έργο αυτό ο Πλίνιος (Nat. Hist. 34, 41). Αναφέρεται και από άλλους αρχαίους και μεταγενέστερους συγγραφείς, κανένας όμως δεν περιγράφει τη στάση του αγάλματος, γύρω από την οποία πλάστηκε ο μύθος των μεσαιωνικών χρόνων, ότι ο ανδριάντας είχε ανοιγμένα τα κάτω σκέλη του και στεκόταν στην είσοδο του λιμανιού της πόλης, για να περνούν κάτω από αυτόν τα πλοία. Λέγεται ότι ο χαλκός του ανδριάντα πουλήθηκε στους Εβραίους, οι οποίοι φόρτωσαν 980 φορτώματα με μήλα από αυτόν. Άλλο έργο του X. που αναφέρει μόνο ο Πλίνιος (έ.α. 44) είναι μια κεφαλή ενός ανδριάντα που μεταφέρθηκε στη Ρώμη.